Followers

Wednesday, June 21, 2006

Zichronos fun Gulag (Memoirs of the Gulag)

"This amazing document deserves the attention...of both a scholarly and broader audience."
-Rakhmiel Peltz, Ph.D., Professor of Culture and Communication, Director of Judaic Studies Drexel University



This first hand autobiography/memoir is of historic value for its information on the era of which religious Jews lived under persecution in soviet Russia before and after WWII. The volume, now being published for the first time, written in Yiddish sports many photographs of the individuals of whom the stories are told as well as first time published photographs of the Gulags in the 1930s and of their ruins more recently. These photographs were published courtesy of the Gulag Museum in Perm, Russia


רבונו-של-עולם, האָב רחמנות, ברענג מיר צו קבר ישראל!" האט אויסגעשריען אין ר' מאטעל'ס קאפ בשעת ער האט געזען ווי מען לאדט-אן אויפן באן די טויטע קערפער פון די טויזענטער ארעסטירטע וואס האבן אויסגעשטארבן פון דעם שווערען ארבעט אין דעם פארפרוירענעם קאלימען ווינטער. די רשעים זאָלן ח"ו ניט ארויסווארפן מיין קערפער ווי מען ווארפט די דאָזיקע מתים ארויס פאַר די חיות פון וואַלד! – כאָטש קומען צו קבר ישראל און ליגן צווישן אידן!געבוירן זומער תרע"ו, אין קיעוו, האט ר' מאטעל געלערנט מיט די עלטערע ליובאוויטעשר חסידים באהאלטענערהייט אין די "אונעטרגרונט-חדרים". גלייך נאכדעם ווי ער שליסט א שידוך איז ער ארעסטירט געווארען און "באשולדיקט" מיט האלטן א בריוו-קאנטעקט מיט אן "אגענט פון פוילישער געהיים-פּאָליציי –שניאורסאָהן" [דער פריערדיקער ליובאוויטשער רבי'ן] און פאר לערנען מיט יונגע בחורים די פאַרבאָטענע שיחות און מאמרים פון [הרב] שניאורסאָהן. די רוסן האבן אים פארשיקט אין א פארפרויענעם ארבעט-לאגער אין די קאַלימאַ בערג אויף זיבן יאר. ארויסקומענדיק, דערוויסט ער זיך אז זיין גאנצער פאמיליע איז דערמארדערט געווארען אין באבי-יאר. ר' מאטעל לערנט זיך שחיטה און מילה און פארט ארום אין די רוסישע שטעט ארויסהעלפן אפגעלאזענע אידישע קהילות מיט אידישקייט. צו דער צייט איז ער געווארען דער שוחט און מוהל אין מוסקווע אנגערופען מיט ליבשאפט "ר' מאטעל דער שוחט"..בלעטער 224. מיט אוריגינאלע בילדער אויך פון דער גולאג (ארבעט‘ס לאגער) אין קאלימא
“G-d A-lmighty, have mercy! Have me buried as a Jew!” Reb Mottel silently cried in his head. “They shouldn’t leave my corpse as food for the birds and my flesh for the beasts.” This was his only wish, while watching the hundreds of thousands of bodies being dumped outside, only to be consumed by the dogs. The earth in the gulags of the Kolyma Soviet forced labor camps was frozen and the volume of dead was too great to bury. The thought of surviving the Gulag, marrying and building a family never entered his mind; his only wish was to be buried as a Jew.Born in the summer of 1916 in Kiev, Reb Mottel studied in the underground Cheder network founded by the sixth Lubavitcher Rebbe, Rabbi Joseph Isaac Schneerson, which operated throughout Soviet Russia. At the age of 23, only three days after his engagement to a young Jewish girl, he was imprisoned by the KGB and sentenced to slave labor for several “crimes,” including the severe offenses of “holding a strong letter contact with an agent of the Polish secret police named Schneerson” and “gathering youth to study the banned talks and discourses of Schneerson.” He was sent to the Kolyma Mountains of frozen Siberia where he labored for seven years. Upon returning to Kiev he learnt that his entire family had perished by the hands of the Nazis in Babi-Yar. Reb Mottel married, built a family and continued to study Torah while serving in multiple Jewish communities as their teacher, Mohel, Shochet and Rabbi. He would routinely skip from one town to the next upon being detected by the local authorities. Eventually, Reb Mottel became the sole Shochet and Mohel of Moscow for over 25 years, until being replaced by others in the early nineties, when the Iron Curtain came down. It was during this time that Reb Mottel became known by his beloved nickname “Mottel der Shochet”.This book, recently published in it’s original form in Yiddish, tells the tale of a young Jew, whose only wish was to be buried as a Jew, but despite all odds, eventually survived the Gulags and, with G-d’s help, merited to see his great-grandchildren following in his path, practicing the Jewish traditions he so bitterly fought to uphold.

No comments: